Verbum

стрататы́п

(ад лац. stratum = слой + -тып)

канкрэтны разрэз адкладаў, упершыню апісаны як тыповы для новага стратыграфічнага падраздзялення (напр. гарызонту, світы і інш.) і які з’яўляецца эталонам для далейшых стратыграфічных карэляцый.

стратыгра́фія

(ад лац. stratum = слой + -графія)

раздзел геалогіі, які вывучае паслядоўнасць фарміравання горных парод і іх першасныя прасторавыя ўзаемаадносіны (гл. таксама геахраналогія).

стратыме́тр

(ад лац. stratum = слой + -метр)

прыбор для вызначэння напрамку падання або нахілу горных парод.

стратыфіка́цыя

(ад лац. stratum = слой + -фікацыя)

1) слаістая будова чаго-н. або размяшчэнне чаго-н. слаямі; слаістасць, напр. паслядоўнасць залягання геалагічных адкладаў у вертыкальным разрэзе або размеркаванне ў атмасферы тэмпературы па вышыні;

2) апрацоўка насення некаторых парод дрэў перад пасевам шляхам вытрымлівання яго паміж слаямі вільготнага пяску;

3) сацыяльная дыферэнцыяцыя грамадства (падзел на страты).

стратэ́г

(гр. strategos)

1) палкаводзец, знаўца стратэгіі;

2) перан. чалавек, які валодае майстэрствам кіраўніцтва грамадскай і палітычнай барацьбой.

стратэге́ма

(гр. strategema, ад stratego = камандую)

ваенная хітрасць, дзеянне, якое ўводзіць у зман праціўніка.

стратэгі́чны

(гр. strategikos)

1) які задавальняе патрабаванням стратэгіі, мае адносіны да стратэгіі, звязаны са стратэгіяй;

2) перан. істотны, важны для дасягнення агульнай генеральнай мэты на якім-н. этапе.

стратэ́гія

(гр. strategia)

1) навука і майстэрства вядзення буйных ваенных аперацый або спартыўнай барацьбы па пэўных правілах;

2) перан. майстэрства кіраваць грамадскай, палітычнай барацьбой.

стра́ус

(ням. Strauss)

буйная афрыканская птушка групы бескілявых, якая дзякуючы моцным двухпальцым нагам развівае хуткасць да 50 км у гадзіну.

страфа́

(гр. strophe = кружэнне, паварот)

аб’яднанне некалькіх вершаваных радкоў, якое рэгулярна паўтараецца і складае па рытму і рыфме адно цэлае.