Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

стэро́іды

(ад гр. stereos = цвёрды + -оід)

група арганічных рэчываў расліннага і жывёльнага паходжання (стэрыны, гармоны кары наднырачных залоз, жоўцевыя кіслоты, палавыя гармоны і інш.), якія маюць важнае значэнне для жыццядзейнасці арганізмаў.

стэро́лы

(ад гр. stereos = цвёрды + -ол)

тое, што і стэрыны.

стэры́гмы

(гр. sterigma = падпора)

вырасты на спараносных органах у многіх грыбоў, дзе развіваюцца споры.

стэрылізава́ць

(ад лац. sterilis = бясплодны)

1) рабіць стэрыльным, вызваляць ад мікробаў пры дапамозе высокай тэмпературы;

2) рабіць бясплодным.

стэрыліза́цыя

(ад лац. sterilis = бясплодны)

1) знішчэнне мікробаў пры дапамозе высокай тэмпературы ці хімічных рэчываў;

2) штучнае абясплоджванне.

стэры́льнасць

(ад стэрыльны)

1) адсутнасць мікраарганізмаў у асяроддзі, аб’екце, арганізме;

2) адсутнасць здольнасці да апладнення (параўн. фертыльнасць).

стэры́льны

(лац. sterilis = бясплодны)

1) такі, у якім пры дапамозе высокай тэмпературы ці хімічных рэчываў знішчаны мікробы (напр. с. бінт);

2) які стаў бясплодным у выніку стэрылізацыі.

стэры́ны

(ад гр. stereos = цвёрды)

арганічныя рэчывы з групы стэроідаў (напр. халестэрын, эргастэрын), якія знаходзяцца ў большасці раслінных і жывёльных арганізмаў і ўваходзяць у склад усіх тлушчаў.

стэрэа-

(гр. stereos = цвёрды; прасторавы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «цвёрды», «прасторавы», «аб’ёмны».

стэрэаба́т

(гр. stereobates)

цокаль збудавання або каланады ў антычнай архітэктуры.