Verbum

ране́т

(фр. reinette, ад reine = каралева)

зімовы сорт яблыні з кіславатымі яблыкамі, а таксама плод гэтай яблыні.

ра́нец

(ням. Ranzen)

паходная вайсковая або вучнёўская сумка з лямкамі, якую носяць за спінай.

ранжы́р

(ням. Rangierung, ад фр. ranger = ставіць у рад)

1) пастаноўка людзей па росту ў адну шарэнгу;

2) перан. пэўны парадак у чым-н., устаноўлены правіламі і традыцыямі.

рант

(польск. rant, ад ням. Rand)

вузкая палоска скуры па краях абутку, да якой прымацоўваецца падэшва.

ранцье́

(фр. rentier, ад rente = рэнта)

асоба, якая жыве на працэнты з аддадзенага ў пазыку капіталу, з даходаў ад акцый, аблігацый і інш.

ра́нча

(ісп. rancho)

1) сядзіба ў краінах Лац. Амерыкі;

2) ферма, звычайна жывёлагадоўчая, у ЗША.

ранчэ́ра

(ісп. ranchero)

уладальнік ранча.

рап

(ням. Rappen)

швейцарскі франк.

рапа́ліі

(ад гр. rhapalon = булава)

укарочаныя шчупальцы ў сцыфоідных медуз, якія з’яўляюцца своеасаблівымі органамі пачуццяў.

рапало́дыя

(н.-лац. rhapalodia)

аднаклетачная дыятомавая водарасць сям. эпітэміевых, якая пашырана ў прэсных, саланаватых і марскіх водах.