Verbum

біяфі́льтр

(ад бія- + фільтр)

збудаванне для біялагічнай ачысткі сцёкавых водаў.

біяфільтра́цыя

(ад бія- + фільтрацыя)

фільтрацыя вады жывёламі, напр. пласціністажабравымі малюскамі.

біяхарыён

(ад бія- + харыён)

структурная частка экасістэмы, цэнтр актыўнасці арганізмаў у біятопе.

біяхі́мія

(ад бія- + хімія)

навука, якая вывучае хімічныя працэсы ў жывых арганізмах.

біяхо́р

(ад бія- + гр. chora = прастор)

частка біясферы, якая ўключае групу падобных біятыпаў і ўваходзіць у пэўны біяцыкл (напр. біяхоры пустынь, лясоў, стэпаў і інш. аб’ядноўваюцца ў біяцыкл сушы).

біяхро́н

(ад бія- + гр. chronos = час)

адрэзак геалагічнага часу, на працягу якога адбыліся адкладанні біязоны.

біяцы́кл

(ад бія- + цыкл)

самая буйная адзінка расчлянення біясферы (суша, мора, унутраныя вадаёмы); падраздзяляецца на біяхоры.

біяцэнагене́з

(ад біяцэноз + -генез)

гістарычны працэс фарміравання і развіцця біяцэнозаў.

біяцэнало́гія

(ад біяцэноз + -логія)

раздзел экалогіі, які вывучае біяцэнозы, іх будову, развіццё, узаемаадносіны з навакольным асяроддзем і інш.

біяцэнаме́трыя

(ад біяцэноз + -метрыя)

раздзел біяцэналогіі, які даследуе метады вывучэння розных параметраў і ўласцівасцей біяцэнозаў і экасістэм.