Verbum

стыло́граф

(ад гр. stylos = палачка для пісьма + -граф)

палачка з пяром на адным канцы і з алоўкам на другім.

стыло́дый

(гр. stylodium)

частка песціка паміж завяззю і рыльцам.

стыло́метр

(ад англ. steel = сталь + -метр)

прыбор для колькаснага спектральнага аналізу саставу сталей і сплаваў.

стыль

(лац. stilus, ад гр. stylos = палачка для пісьма)

1) сукупнасць характэрных прыкмет мастацкага афармлення пэўнага часу або пэўнага кірунку (напр. гатычны с.);

2) прыём, спосаб, метад работы або паводзін (напр. с. кіраўніцтва);

3) сукупнасць моўных прыёмаў пісьменніка або літаратурнага твора, жанру (напр. публіцыстычны с.);

4) спосаб летазлічэння (напр. стары с., новы с.).

стыльб

(гр. stilbo = ззяю)

адзінка яркасці, роўная яркасці паверхні плошчай 1 см​² у перпендыкулярным да яе напрамку пры сіле святла 1 кандэла.

сты́льбен

(ад гр. stilbo = ззяю)

арганічнае злучэнне, вуглевадарод араматычнага рада, цвёрды бясколерны крышталічны прадукт, які выкарыстоўваецца ў сцынтыляцыйных лічыльніках як люмінафор для рэгістрацыі іанізуючых выпрамяненняў.

сты́мул

(лац. stimulus = літар. востраканцовы кій, якім паганялі жывёл)

прычына, якая заахвочвае да работы, да дзейнасці.

стымулява́ць

(лац. stimulare)

паскараць або ўзмацняць ажыццяўленне чаго-н. (напр. с. развіццё жывёлагадоўлі).

стымуля́тар

(ад лац. stimulare = заахвочваць)

1) рэчыва, якое стымулюе развіццё раслін і жывёл;

2) лекавы прэпарат для павышэння разумовай і фізічнай працаздольнасці, для паляпшэння самаадчування.

стымуля́цыя

(лац. stimulatio)

паскарэнне або ўзмацненне развіцця, актывізацыя дзейнасці чаго-н. (напр. с. росту раслін, с. дзейнасці сардэчнай мышцы).