Verbum

ша́йба

(ням. Scheibe)

1) круглая металічная пласцінка з адтулінай пасярэдзіне, якая падкладваецца пад гайку ці пад галоўку вінта;

2) спартыўная прылада для гульні ў хакей у выглядзе гумавага ці пластмасавага плоскага дыска.

ша́йры

(англ. Shire)

парода буйных цяжкавозных коней, выведзеная ў Англіі.

шайта́н

(ар sajtan, ад ст.-яўр. sātān)

злы дух, сатана ў мусульманскай міфалогіі.

шака́л

(цюрк. šakal, ад перс. šaqāl)

драпежная жывёла сям. сабачых, якая харчуецца пераважна мярцвячынай; пашырана ў Паўд.-Усх. Еўропе, Паўд. і Сярэд. Азіі, Паўн. Афрыцы.

шакала́д

(ням. Schokolade, ад ісп. chocolate)

1) кандытарскі выраб, які атрымліваецца шляхам перапрацоўкі зерня какавы з цукрам;

2) напітак на малацэ з парашку гэтага вырабу.

шакі́раваць

(фр. choquer)

бянтэжыць, ставіць каго-н. у няёмкае становішча сваімі паводзінамі, парушаючы правілы прыстойнасці.

шала́нда

(фр. chaland, ад ар. śalandi)

1) невялікая баржа для пагрузкі і разгрузкі суднаў;

2) парусная пласкадонная рыбацкая лодка на Чорным моры.

шала́ш

(цюрк. šalaš)

будан, часовая невялікая пабудова для жылля з жэрдак, пакрытых галінкамі, саломай і інш.

шале́

(фр. chalet)

1) невялікі сялянскі дом у гарах Швейцарыі;

2) невялікі загарадны дом у некаторых замежных краінах.

ша́лі

(польск. szale, ад ням. Schale)

вагі, якія маюць дзве сіметрычна размешчаныя часткі ў выглядзе талерак, на адной з якіх кладзецца груз для ўзважвання, а на другой гіры.