Verbum

рабінзо́н

(англ. Robinson = імя героя рамана Д. Дэфо «Рабінзон Круза»)

пра чалавека, вымушанага жыць у бязлюдным месцы і самому здабываць сабе ўсё неабходнае для жыцця.

рабі́нія

(н.-лац. robinia, ад фр. J. Robin = прозвішча фр. батаніка 16—17 ст.)

лістападная дрэвавая або кустовая расліна сям. бабовых з шырокай цыліндрычнай, закругленай зверху кронай, пашыраная ў Паўн. і Цэнтр. Амерыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

рабро́н

(фр. roberonde)

старадаўняя жаночая сукенка з крыналінам.

равелі́н

(фр. ravelin)

фартыфікацыйнае збудаванне трохвугольнай формы перад крапасным ровам паміж бастыёнамі, прызначанае для дадатковай абароны крэпасці.

равенду́к, равенту́х

(англ ravenduck, ням. Rawentuch, ад гал. ruwendoek)

тоўстая льняная тканіна, парусіна, якая ўжывалася раней пераважна для парусоў, зараз выкарыстоўваецца ў абутковай прамысловасці.

ра́га

(польск. raga)

струменьчык чаго-н. вадкага на якой-н. паверхні.

рагу́

(фр. ragoût)

страва з дробна нарэзанага мяса, утушанага з гароднінай, або ўтушанай гародніны з вострым соусам.

рад

(англ. rad, ад лац. radilare = выпраменьваць)

пазасістэмная адзінка паглынутай энергіі радыеактыўнага выпрамянення, роўная дозе, пры якой 1 кг рэчыва паглынае энергію 0,01 джоўля.

ра́да

(польск. rada, ад ням. Rath)

1) савет прадстаўнікоў у розныя гістарычныя перыяды ў Польшчы і Беларусі (напр. паны-р. Вялікага княства Літоўскага);

2) сумеснае абмеркаванне якіх-н. пытанняў, нарада;

3) парада;

4) сродак, паратунак, выйсце;

няма рады — няма выйсця;

не даць рады — не справіцца з кім-н., чым-н.

рададэ́ндран

(н.-лац. rhododendron, ад гр. rhodon = ружа + dendron = дрэва)

вечназялёная кустовая расліна сям. верасовых з буйнымі жоўтымі, аранжавымі, ружовымі або пурпуровымі кветкамі, пашыраная пераважна ва ўмераных зонах; адзін з відаў — азалія.