Verbum

кізеры́т

(ад ням. D. Kieser = прозвішча ням. натураліста)

мінерал класа сульфатаў, бясколерны або шаравата-белага, жаўтаватага колеру са шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для атрымання магнію і эпсаміту.

кізі́л

(цюрк. kizil = чырвоны)

невялікае дрэва або куст сям. кізілавых, пашыраныя на поўдні Еўропы, у гарах Азіі, Паўн. Амерыцы, а таксама цёмна-чырвоны кіслы і даўкі плод гэтай расліны.

кізя́к

(цюрк. tizek)

гной з дамешкай саломы, які ў Сярэд. Азіі высушваецца ў выглядзе цаглін і выкарыстоўваецца як паліва.

кікбо́ксінг

(ад англ. kick = удараць нагой + box = біць кулаком)

від спорту, які аб’ядноўвае тэхніку і правілы бокса з прыёмамі ўсходніх адзінаборстваў — каратэ і тэквандо; бокс у спалучэнні з ударамі нагамі.

кікс

(англ. kicks)

няўдалы ўдар кіем па шары ў більярднай гульні.

кікста́ртэр

(ад англ. kick = штуршок + стартэр)

прыстасаванне для запуску матацыклетнага рухавіка падштурхоўваннем педалі нагой.

кіл

(тур. kil)

гліністая горная парода зялёна-жоўтага або светла-жоўтага колеру, якая змяшчае вялікую колькасць шчолачаў; выкарыстоўваецца для ачысткі нафтапрадуктаў, мыцця бялізны ў марской вадзе і інш.

кіла-

(фр. kilo, ад гр. chilioi = тысяча)

. першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «тысяча».

кілава́т

(ад кіла- + ват)

адзінка вымярэння магутнасці электрычнага току, роўная 1000 ват.

кілаво́льт

(ад кіла- + вольт)

адзінка розніцы электрычных патэнцыялаў, электрычнага напружання і электрарухальнай сілы, роўная 1000 вольт.