Verbum

вар’і́раваць

(лац. variare)

відазмяняць, даваць новыя варыянты, перайначваць.

ва́рна

(санскр. warna = якасць, колер, катэгорыя)

кожная з чатырох саслоўных груп у Стараж. Індыі — брахманы, кшатрыі, вайшыі, шудры, — з якіх пазней развіліся касты.

ва́рта

(польск. warta, ад ням. Warte)

1) ахова, каравул;

2) вартаванне, абавязкі па ахове чаго-н.

вартава́ць

(польск. wartowac, ад ням. warten)

1) ахоўваць каго-н., што-н.;

2) падсцерагаць, чакаць з’яўлення каго-н., чаго-н.

ва́рты

(польск. warty, ад ням. wert)

1) годны чаго-н.;

2) які мае пэўную каштоўнасць.

вару́нкі

(ням. Wahrung)

абставіны, умовы.

варшта́т

(польск. warsztat, ад ням. Werkstatt)

спецыяльная канструкцыя, прыстасаваная для выканання адпаведных работ, напр. ткацкай, сталярскай, слясарнай і інш.

варыа́бельны

(англ. variable = зменлівы)

1) здольнасць мець, утвараць варыянты;

2) зменлівы, непастаянны, няўстойлівы.

варыетэ́т

(ням. Varietät, ад лац. varietas = разнастайнасць)

сукупнасць асобін аднаго віду, якія адрозніваюцца паміж сабою адной або некалькімі прыметамі.

варыёлы

(лац. variola = воспа)

украпіны ў горнай пародзе ў выглядзе каменных шарыкаў.