Verbum

вака́була

(лац. vocabulum = слова)

1) іншамоўнае слова з перакладам на родную мову;

2) загаловак слоўнікавага артыкула.

вакабуля́рый

(лац. vocabularium = слоўнік)

кароткі слоўнік да хрэстаматыі або асобных раздзелаў падручніка.

вака́л

(фр. vocal, ад лац. vocalis = гучны)

вакальнае мастацтва, спевы.

вакалігра́ма

(ад лац. vocalis = гучны + -грама)

графічны паказ амплітудна-частотна-часавых характарыстык гуку.

вакалі́з

(фр. vocalise, ад лац. vocalis = гучны)

практыкаванне для голасу без слоў, якое выконваецца на адных галосных гуках; музычны твор для спеваў без слоў.

вакаліза́цыя

(ад лац. vocalis = гучны)

1) спевы на адных галосных гуках;

2) лінгв. набыццё зычным гукам складаўтваральных асаблівасцей.

вакалі́зм

(ад лац. vocalis = гучны)

сістэма галосных гукаў якой-н. мовы (параўн. кансанантызм).

вакаліскапі́я

(ад лац. vocalis = гучны + -скапія)

распазнаванне голасу, выдзяленне прымет, якія вызначаюць галасавы тракт таго, хто гаворыць, шляхам ідэнтыфікацыі вакаліграм.

вакалі́ст

(ад вакал)

1) спецыяліст у галіне вакальнага мастацтва;

2) спявак-прафесіянал.

вака́льны

(лац. vocalis = гучны)

які адносіцца да выканання голасам, прызначаны для спеваў; галасавы, пеўчы.