Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

валакардзі́н

[ад валя(р’ян) + лац. cordis = сэрца]

лекавы прэпарат, заспакаяльны і проціспазматычны сродак.

вала́н

(фр. volant)

1) шарык з апярэннем для гульні ў бадмінтон;

2) тое, што і бадмінтон 1;

3) прышыўная палоска тканіны ў выглядзе брыжоў на сукенцы, спадніцы, блузцы.

валане́я

(ад гр. balanos = жолуд)

чашачка жалудоў некаторых відаў дубоў, у якой змяшчаецца многа дубільных рэчываў (танідаў).

валансье́н

(фр. Valenciennes = назва горада ў Францыі)

тонкія карункі асобага пляцення.

валанцёр

(фр. volontaire)

асоба, якая добраахвотна паступіла на вайсковую службу; добраахвотнік (у Англіі, Францыі, Італіі і некаторых іншых краінах).

валапю́к

(ад англ. world = свет + speak = размаўляць)

1) штучная міжнародная мова, якую стварыў у 1879 г. Й. Шлеер;

2) перан. набор незразумелых слоў, тарабаршчына.

валарыза́цыя

(фр. valorisation)

павышэнне цаны тавару або курсу папяровых грошай пры дапамозе дзяржаўных мерапрыемстваў;

2) тое, што і рэвальвацыя.

валга́ла, вальха́ла

(ням. Walhalla, ад ст.-сканд. Valhöll = палац забітых)

паводле старажытнаскандынаўскай міфалогіі, палац бога Одзіна, дзе знайшлі прыстанак душы забітых воінаў.

валейбалі́ст

(ад валейбол)

ігрок у валейбол.

валейбо́л

(англ. volley-ball, ад volley = адбіваць на ляту + ball = мяч)

спартыўная гульня з перакіданнем мяча цераз сетку ад адной каманды да другой.