Verbum

прататы́п

(гр. prototypon)

сапраўдная асоба, якая паслужыла аўтару ўзорам для стварэння літаратурнага вобраза.

прататэ́ка

(ад прата- + -тэка)

падэшвенная частка шкілета каралавых паліпаў.

пратацэ́ль

(ад прата- + гр. koilos = полы)

поласць цела жывёл на стадыі бластулы.

прато́граф

(ад прата- + -граф)

першы рукапіс, які лёг у аснову пазнейшых спісаў, копій, рэдакцый.

прато́н

(гр. proton = першае)

стабільная элементарная часціца атама з дадатным электрычным зарадам.

пратра́ктар

(ад лац. protractus = перацягнены)

марскі прыбор, што служыць для абазначэння на карце месцазнаходжання карабля, якое вызначаюць пры дапамозе двух вуглоў паміж трыма арыенцірамі.

пратрамбі́н

(ад лац. pro = для + трамбін)

складаны бялок у плазме крыві, з якога ўтвараецца фермент трамбін, неабходны для згусання крыві.

пратубера́нцы

(ням. Protuberanzen, ад лац. protuberare = уздымацца)

яркія патокі распаленых газаў, якія вывяргаюцца паверхняй Сонца на вышыню да 500 000 км і больш.

пратыстало́гія

(ад пратысты + -логія)

раздзел заалогіі, які вывучае пратазоа.

праты́сты

(гр. protistos = найпершы)

аднаклетачныя арганізмы.