Verbum

прата́ндрыя

(ад прата- + -андрыя)

тое, што і пратэрандрыя.

пратане́ма

(ад прата- + гр. nema = нітка)

пачатковая стадыя развіцця імхоў — нітка або пласцінка, якая развіваецца са споры.

пратані́мфа

(ад прата- + гр. nimphe = нявеста)

першасная лічынкавая стадыя некаторых чарвей.

пратапла́зма

(ад прата- + гр. plasma = нешта ўтворанае лепкай)

рэчыва, якое з’яўляецца асновай клеткі жывёльнага і расліннага арганізма; уключае карыяплазму і цытаплазму.

пратапла́ст

(ад прата- + -пласт)

змесціва расліннай клеткі без цэлюлозна-пекцінавай абалонкі.

пратапо́п

(гр. protopapas)

уст. свяшчэннік (іерэй) вышэйшага чыну.

пратаптэ́р

(ад прата- + -птэр)

афрыканская рыба падкласа дваякадыхальных з парным плавальным пузыром, які служыць дадатковым органам дыхання пры паніжэнні змяшчэння кіслароду ў вадзе.

пратарго́л

[ад прат(эіны) + лац. arg(entum) = срэбра + -ол]

лекавы прэпарат у выглядзе вадкасці або мазі, які ўжываецца пры хваробах вачэй, скуры і інш.

пратасіфо́н

(н.-лац. protosiphon)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. пратасіфонавых, якая пашырана ў вільготных і цёплых месцах, пераважна на глебе.

прататро́фы

(ад прата- + -трофы)

мікраарганізмы, якія не патрабуюць для свайго развіцця гатовых вітамінаў, амінакіслот або іншых фактараў росту, а сінтэзуюць іх з мінеральных ці арганічных злучэнняў.