Verbum

стру́ма

(лац. struma)

пухлінападобнае дабраякаснае павелічэнне шчытападобнай залозы.

стрыгазе́ла

(н.-лац. strigosella)

травяністая расліна сям. крыжакветных з прадаўгаватым лісцем і сінявата-ружовымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў Міжземнамор’і, Зах., Сярэд. і Цэнтр. Азіі; на Беларусі заносная.

стрык

(ням. Strich = рыска, палоска)

вірусная хвароба памідораў, якая характарызуецца ўтварэннем карычнева-бурых плям, палосак на лістах, сцёблах і пладах.

стрыкту́ра

(лац. strictura = сцісканне)

мед. звужэнне якога-н. трубчастага органа або адтуліны поласцевага органа ў выніку запалення.

стры́меры

(англ. streamer)

цьмяныя разгалінаваныя каналы, якія ўтвараюцца ў перадпрабойных стадыях іскравых і каронных разрадаў, напр. маланкі.

стры́нгер

(англ. stringer)

падоўжны брус цвёрдай абшыўкі корпуса судна або самалёта, які з’яўляецца апорай і надае ўстойлівасць.

стры́пер

(англ. stripper)

машына для вымання стальных балванак са зложніцы.

стрыпты́з

(англ. striptease, ад strip = знімаць + tease = дражніць)

танцавальнае выступленне ў кабарэ, звязанае з паступовым распрананнем танцоўшчыцы.

стрыхні́н

(ад гр. strychnos = рвотны арэшак)

лекавы прэпарат, алкалоід, які атрымліваюць з насення трапічнай расліны чылібухі; выкарыстоўваецца пры зніжэнні абмену рэчываў, гіпатанічнай хваробе, аслабленні сардэчнай дзейнасці, паралічах і інш.

стрэ́нга

(гал. streng)

мар. вяроўкі, з якіх уюць тросы.