Verbum

вісказіме́трыя

(ад лац. viscosus = клейкі + -метрыя)

сукупнасць метадаў вымярэння вязкасці вадкасцей і газаў.

вісказі́н

(ад лац. viscosus = клейкі)

вязкае змазачнае масла, якім змазваюць цыліндры паравых машын.

ві́скі

(англ. whisky)

моцны алкагольны напітак, які атрымліваюць перагонкай зброджанага сусла, прыгатаванага са збожжавай сыравіны.

віско́за

(лац. viscosus = клейкі)

1) студзяністае клейкае цэлюлознае рэчыва, якое выкарыстоўваецца для вырабу штучнага шоўку, розных плёнак і інш.;

2) штучны шоўк.

ві́смут

(ням. Wismut)

1) хімічны элемент, крохкі серабрыста-шэры з ружовым адценнем метал; выкарыстоўваецца для прыгатавання легкаплаўкіх сплаваў;

2) лякарства, прыгатаванае са злучэнняў вісмуту.

вісмуці́н

(ням. Bismutin)

мінерал класа сульфідаў, непразрысты, серабрыста-белы з металічным бляскам; вісмутавая руда.

віст

(англ. whist)

карцёжная гульня, а таксама пэўная камбінацыя карт пры гульні ў прэферанс, бастон.

вісці́н

(ад лац. viscum = клей з ягад амялы)

клейкае рэчыва, прадукт ператварэння клетачных сценак і цытаплазмы ў некаторых раслін (напр. у ягадах і кары амялы).

вісцэра́льны

(ад лац. viscera = вантробы)

які адносіцца да ўнутраных органаў чалавека або жывёл (напр. в-ая мускулатура); параўн. парыетальны.

вісцэрапто́з

(ад лац. viscera = вантробы + -птоз)

мед. апусканне вантробаў.