Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

элеўсі́на

(н.-лац. eleusine)

расліна сям. злакавых, пашыраная ў тропіках і субтропіках; важная харчовая і кармавая культура.

элеўтэрако́к

(н.-лац. eleutherococcus, ад гр. eleutheros = вольны + kokkos = костачка)

кустовая расліна сям. араліевых з пакрытымі калючкамі галінкамі і дробнымі жаўтаватымі або лілаватымі кветкамі ў парасоніках, пашыраная ва Усх. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная і лекавая (па дзеянню блізкая да жэньшэню).

элефантыя́з

(ад гр. elephas, -antos = слон)

прыроджаная (спарадычная, сямейная) або набытая хвароба, якая характарызуецца стойкім павелічэннем асобных частак цела (рук, ног, твару і інш.); слановасць.