Verbum

стратавулка́н

(ад лац. stratum = слой + вулкан)

вулкан, конус якога складзены з патокаў зацвярдзелай лавы і яе абломкаў, што сцэментаваліся і ператварыліся ў туф.

стратана́ўт

[ад страта(сфера) + -наўт]

чалавек, які ажыццяўляе палёты ў стратасферу.

стратапа́ўза

(ад лац. stratum = слой + паўза)

пераходны слой атмасферы паміж стратасферай і мезасферай на вышыні каля 55 км.

стратапла́н

[ад страта(сфера) + -план]

самалёт, прызначаны для палётаў у стратасферу.

стратаста́т

[ад страта(сфера) + -стат]

аэрастат з герметычнай гандолай для палёту ў стратасферу.

стратасфе́ра

(ад лац. stratum = слой + сфера)

слой атмасферы, размешчаны над трапасферай, на вышыні ад 8—16 да 55 км.

стрататы́п

(ад лац. stratum = слой + -тып)

канкрэтны разрэз адкладаў, упершыню апісаны як тыповы для новага стратыграфічнага падраздзялення (напр. гарызонту, світы і інш.) і які з’яўляецца эталонам для далейшых стратыграфічных карэляцый.

стратыгра́фія

(ад лац. stratum = слой + -графія)

раздзел геалогіі, які вывучае паслядоўнасць фарміравання горных парод і іх першасныя прасторавыя ўзаемаадносіны (гл. таксама геахраналогія).

стратыме́тр

(ад лац. stratum = слой + -метр)

прыбор для вызначэння напрамку падання або нахілу горных парод.

стратыфіка́цыя

(ад лац. stratum = слой + -фікацыя)

1) слаістая будова чаго-н. або размяшчэнне чаго-н. слаямі; слаістасць, напр. паслядоўнасць залягання геалагічных адкладаў у вертыкальным разрэзе або размеркаванне ў атмасферы тэмпературы па вышыні;

2) апрацоўка насення некаторых парод дрэў перад пасевам шляхам вытрымлівання яго паміж слаямі вільготнага пяску;

3) сацыяльная дыферэнцыяцыя грамадства (падзел на страты).