Verbum

страз

(фр. Stras = прозвішча фр. ювеліра)

штучны, падобны да самацветаў, камень, выраблены з хрусталю з дамешкай свінцу.

стралі́цыя

(н.-лац. strelitria)

вечназялёная травяністая або дрэвападобная расліна сям. страліцыевых з фіялетавымі або аранжавымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў Паўд. Афрыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

страматалі́ты

(ад гр. stroma, -atos = подсціл + -літ)

карбанатныя нарасці водарасцевага паходжання з пукатай ці няроўнай паверхняй і складанай плойчатай унутранай слаістасцю, якія ўтвараюцца на дне вадаёмаў.

страматапара́ты

(н.-лац. stromatoporata)

вымерлыя беспазваночныя арганізмы, умоўна аднесеныя да кішачнаполасцевых або гідроідных паліпаў, жылі ў кембрыі — палеагене.

страмбамо́нас

(н.-лац. strombomonas)

аднаклетачная водарасць сям. эўгленавых, якая пашырана пераважна ў невялікіх стаячых, радзей праточных прэсных або крыху мінералізаваных вадаёмах.

странгілаідо́зы

(ад странгілаідыды)

глісныя хваробы жывёл і чалавека, якія выклікаюцца самкамі странгілаідыдаў.

странгілаіды́ды

(н.-лац. strongyloididae)

сямейства гельмінтаў класа нематодаў, паразітуюць у тонкім кішэчніку многіх свойскіх і дзікіх жывёл, а таксама чалавека.

странгуля́цыя

(лац. strangulatio, ад strangulare = душыць)

задушэнне пятлёй.

странцыяні́т

(ад шв. Strontian = назва мястэчка ў Швецыі)

мінерал класа карбанатаў, бясколерны ці з зеленаватым, жаўтаватым, шараватым адценнем; выкарыстоўваецца ў хімічнай прамысловасці і піратэхніцы.

стра́та

(лац. stratum = слой)

грамадская групоўка людзей, аб’яднаных агульнай сацыяльнай рысай, напр. маёмаснай, прафесіянальнай, адукацыйнай і г.д.