біяцэнало́гія
(ад біяцэноз + -логія)
раздзел экалогіі, які вывучае біяцэнозы, іх будову, развіццё, узаемаадносіны з навакольным асяроддзем і
біяцэнало́гія
(ад біяцэноз + -логія)
раздзел экалогіі, які вывучае біяцэнозы, іх будову, развіццё, узаемаадносіны з навакольным асяроддзем і
біяцэнаме́трыя
(ад біяцэноз + -метрыя)
раздзел біяцэналогіі, які даследуе метады вывучэння розных параметраў і ўласцівасцей біяцэнозаў і экасістэм.
біяцэно́з
(ад бія- + -цэноз)
сукупнасць раслін і жывёл, якія насяляюць тэрыторыю з аднолькавымі ўмовамі існавання,
біяэлектро́ніка
(ад бія- + электроніка)
1) раздзел тэхнікі, які вывучае выкарыстанне электронікі ў біялогіі і медыцыне;
2) раздзел біялагічнай фізікі, які вывучае электронныя працэсы ў біялагічных аб’ектаў.
біяэлектры́чны
(ад бія- + электрычны)
звязаны з электрычнымі патэнцыяламі ў тканках і клетках жывых арганізмаў.
біяэнерге́тыка
(ад бія- + энергетыка)
навука, якая вывучае механізмы пераўтварэння энергіі ў працэсах жыццядзейнасці арганізмаў.