Verbum

сто́пінг

(англ. stoping)

камера ў горных пародах, у якой абвальваюць з уступаў руду.

стоп-кра́н

(ад стоп + кран)

тармазны кран у вагоне для экстраннага спынення поезда.

стоп-сігна́л

(ад стоп + сігнал)

светлавы знак тармажэння, які знаходзіцца ў заднім ліхтары транспартных сродкаў.

сто́рна

(іт. storno)

запіс у бухгалтарскіх кнігах, які выпраўляе папярэдні памылковы запіс.

сто́ртынг

(нарв. storting, ад stor = вялікі + ting = народны сход)

парламент у Нарвегіі, які складаецца з лагтынга і одэльстынга.

стос

(польск. stos, ад ням. Stoss)

1) роўна складзены рад чаго-н., штабель (напр. с. дошак);

2) пакладзеныя слаямі адзін на адзін прадметы (напр. с. кніг).

страбаскапі́я

(ад гр. strobos = кручэнне + -скапія)

назіранні пры дапамозе страбаскопа.

страбаско́п

(ад гр. strobos = кручэнне + -скоп)

дэманстрацыйны або кантрольна-вымяральны аптычны прыбор для атрымання рухомых вобразаў аб’екта, а таксама для фіксацыі асобных фаз руху.

страбі́зм

(гр. strabismos, ад strabos = крывы)

касавокасць, разлад каардынаванага руху вачэй у чалавека.

страдыва́рый

[іт. A. Stradivari = прозвішча іт. скрыпічнага майстра (1644—1737)]

скрыпка дасканалай формы і прыгажосці руху, зробленая вядомым італьянскім майстрам А. Страдывары.