радыёпілю́ля
(ад радыё- + пілюля)
мініяцюрны радыёперадатчык, які праглынуты чалавекам або жывёлай дазваляе рэгістраваць метадам біятэлеметрыі розныя праяўленні дзейнасці страўнікава-кішэчнага страўнікава-кішачнага тракту.
Verbum
анлайнавы слоўнікСлоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuрадыёпражэ́ктар
(ад радыё- + пражэктар)
спалучэнне радыёлакатара з пражэктарам.
радыёру́бка
(ад радыё- + рубка)
спецыяльнае памяшканне на судне, у якім размяшчаецца апаратура дальняй радыёсувязі.
радыёру́пар
(ад радыё- + рупар)
рэпрадуктар у выглядзе рупара.
радыёрэле́
(ад радыё- + рэле)
аўтаматычная лінія сувязі для перадачы радыёсігналаў звышвысокай частаты на вялікую адлегласць праз шэраг прыёмна-перадавальных радыёстанцый.
радыёрэле́йны
(ад радыёрэле)
звязаны з перадачай радыёсігналаў праз шэраг прыёмна-перадавальных радыёстанцый.
радыёрэпарта́ж
(ад радыё- + рэпартаж)
перадача па радыё непасрэдна з месца дзеяння.
радыёрэпарцёр
(ад радыё- + рэпарцёр)
рэпарцёр, які працуе на радыё.
радыёрэпраду́ктар
(ад радыё- + рэпрадуктар)
тое, што і рэпрадуктар.
радыёсекста́нт
(ад радыё- + секстант)
навігацыйны прыбор, пры дапамозе якога ў любое надвор’е вызначаюць напрамак на Сонца па яго выпрамяненню ў галіне радыёхваляў.