Verbum

плафо́н

(фр. plafond = столь)

1) закрыты абажур на столі для электрычных лямп;

2) размаляваная або з вылепленымі ўпрыгожаннямі столь; твор манументальна-дэкаратыўнага жывапісу, які аздабляе перакрыццё якога-н. памяшкання.

плацда́рм

(фр. place d’armes = плошча для войск)

1) прастора, мясцовасць, на якой рыхтуецца і разгортваецца ваенная аперацыя;

2) перан. зыходны пункт чаго-н.

пла́ціна

(ісп. platina, ад plata = срэбра)

высакародны метал шаравата-белага колеру, які выкарыстоўваецца ў ювелірнай справе, радыётэхніцы і інш.

плацінаты́пія

(ад плаціна + -тыпія)

спосаб фатаграфавання на солях плаціны.

плацка́рта

(ням. Platzkarte, ад Platz = месца + Karte = білет)

білет з правам на пэўнае месца ў вагоне поезда.

плацэ́ба

(лац. placebo = спадабаюся)

лекавая форма, якая змяшчае нейтральныя рэчывы.

плацэ́нта

(лац. placenta = ляпёшка)

1) орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плоду і матчынага арганізма; дзіцячае месца, паслед;

2) вырасты тканак у раслін, на якіх прымацоўваюцца насенныя пачаткі ў завязі кветкавых раслін, спарангіі ў папарацей.

плац-пара́д

(ад ням. Platz = пляц + парад)

уст. пляцоўка для ваенных вучэнняў, парадаў.

плашко́ўт

(гал. plaatschuit, ад plaat = плоскі + schuit = лодка)

пласкадоннае бяспалубнае несамаходнае судна для перавозкі грузаў унутры порта, для наводкі плывучых мастоў.