Verbum

плу́нжэр

(англ. plunger)

поршань у цыліндры высокага ціску.

плутакра́т

(ад гр. plutos = багацце + -крат)

прадстаўнік найбольш багатай і ўплывовай часткі пануючага класа.

плутакра́тыя

(гр. plutokratia, ад plutos = багацце + kratos = улада, моц)

1) палітычны лад, пры якім дзяржавай правіць кучка самых багатых людзей пануючага класа;

2) кучка самых багатых прадстаўнікоў пануючага класа.

плутані́зм

(ад плутон)

напрамак у геалогіі, прадстаўнікі якога лічаць, што асноўная роля ва ўтварэнні горных парод належыць унутранаму агню Зямлі.

плуто́н

(гр. Pluton = імя бога падземнага свету ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

агульная назва розных глыбінных вывергнутых парод.

плуто́нг

(польск. pluton)

1) невялікае падраздзяленне рускай пяхоты ў 18 ст.;

2) групоўка размешчаных побач гармат аднолькавага калібру на караблі ў 19 ст.

плуто́ній

(н.-лац. plutonium, ад гр. Pluton = назва планеты)

штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які належыць да актыноідаў.

плутэ́ус

(лац. pluteus = шчыт)

лічынка марскіх вожыкаў і афіур.