плацэ́нта
(
1) орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плоду і матчынага арганізма; дзіцячае месца, паслед;
2) вырасты тканак у раслін, на якіх прымацоўваюцца насенныя пачаткі ў завязі кветкавых раслін, спарангіі ў папарацей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)