Verbum

стацыяна́р

(лац. stationarius = нерухомы)

1) установа з пастаянным месцам знаходжання (напр. бібліятэка-с.);

2) лячэбная ўстанова, якая мае пастаянныя ложкі для хворых;

3) дзённае аддзяленне ў ВНУ у адрозненне ад вячэрняга і завочнага.

стацыяна́рны

(лац. stationarius = нерухомы)

1) які мае пастаянную арганізацыю і месцазнаходжанне (напр. с-ая бібліятэка);

2) звязаны з бальнічным лячэннем хворых (напр. с-ае аддзяленне).

стацыяне́р

(фр. stationnaire, ад лац. stationarius = нерухомы)

уст. ваеннае судна, якое несла службу вартаўніка і паліцэйскага ў портах партах калоній і паўкалоній.