ábwärts
adv уні́з, до́лу
den fluss ~ — уні́з па цячэ́нні ракі́
~ géhen* — пагарша́цца, апуска́цца
es geht ábwärts mit ihm — ён старле; яго спра́вы пагарша́юцца
Ábwechlung, Ábwechelung
f -, -en
1) пераме́на; разнаста́йнасць
2) заба́ва
sich nach ~ séhnen — жада́ць но́вых ура́жанняў [заба́ваў]
ábwechseln
1.
vt мяня́ць; рабі́ць разнаста́йным
2.
vi мяня́цца; чаргава́цца (адзін з адным)
3.
(sich)
(mit D) мяня́цца, чаргава́цца (з кім-н.)
ábwechselnd
1.
a зме́нлівы, зме́нны
mit ~em Erfólg — з пераме́нным по́спехам
2.
adv па чарзе́, то адзі́н то другі́; упярэ́мешку
Ábweg
m -(e)s, -e кру́жны шлях, паваро́т (з дарогі); перан. няпра́вільны шлях
auf ~e geráten* — перан. збі́цца з даро́гі [пуці́]
ábwegig
a памылко́вы, няслу́шны
auf ~e Gedánken kómmen* — памыля́цца
Ábwehr
f -
1) абаро́на; адпо́р
2) спарт. абаро́на
3) контрразве́дка (у былой нямецкай арміі)
Ábwehrbereitschaft
f -, -en вайск.
1) гато́ўнасць да абаро́ны
2) дзяжу́рная часць
ábwehren
vt
1) прадухіля́ць
2) адхіля́ць
3) адхіля́ць
ein Únglück ~ — адхіля́ць небяспе́ку; адмаўля́цца (ад чаго-н.)
éinen Éinwand ~ — адхіля́ць пя́рэчанне; адбіва́ць (напад)