ábsichtslos
1.
a ненаўмы́сны
2.
adv без наме́ру, незнаро́к
ábsinken
* vi (s) спада́ць; апуска́цца; зніжа́цца
ábsitzen
*
1.
vi зла́зіць з каня́, спе́швацца
2.
vt адсе́джваць (тэрмін пакарання)
absolút
1.
a
1) абсалю́тны, по́ўны
2) абсалю́тны, безумо́ўны
2.
adv абсалю́тна, безумо́ўна
Absolutión
f -, -en юрыд. апраўда́нне
2) дарава́нне грахо́ў
j-m ~ ertéilen — дарава́ць каму́-н. віну́
Absolvént
[-v-]
m -en, -en той, хто канча́е курс (навучальнай установы), выпускні́к
absolvíeren
[-v-]
vt канча́ць (навучальную ўстанову)
absónderlich
a асаблі́вы; дзі́ўны
nicht ~ gut — не на́дта до́бра