ábschließen
1) замыка́ць
2) заключа́ць (дагавор)
3) канча́ць (справу)
ábschließen
1) замыка́ць
2) заключа́ць (дагавор)
3) канча́ць (справу)
ábschließend
1.
2.
Ábschluss
1) заканчэ́нне
2) падпіса́нне (дагавору)
3) 
4) сярэ́дняя (спецыяльная) адука́цыя
5) (часцей pl) зго́да, пагадне́нне
Ábschlussprüfung
Abschn.
= Abschnitt – частка, раздзел
ábschnallen
ábschneiden
1.
2.
ábschnellen
Ábschnitt
1) глава́; раздзе́л
2) адрэ́зак (часу)
3) уча́стак (мясцовасці)
4) карашо́к (кантрольны)
5) 
ábschnittweise, ábschnittsweise