Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
abcdefghiklmnopqrstuvxz-., 
aäbcdefghiklmnopqrstuwz=

Áblehnung

f -, -en адмо́ва, адхіле́нне; юрыд. адво́д (сведкі)

ábleisten

vt

1) адбыва́ць (тэрмін службы); адпрацава́ць (прызначаны час)

2)

éinen Eid ~ — дава́ць прыся́гу

Ábleistung

f - адбыва́нне (тэрміну службы)

ábleiten

vt

1) адво́дзіць

2) выво́дзіць (ад чаго-н.); утвара́ць (ад чаго-н.)

díeses Wort ist vom Gríechischen ábgeleitet — гэ́тае сло́ва грэ́часкага пахо́джання

3) зво́дзіць, збіва́ць (з дарогі)

j-n von der réchten Bahn ~ — зво́дзіць, збіва́ць каго́-н. з пра́вільнага шэ́цху

Ábleiter

m -s, -

1) тэх. адво́д

2) громаадво́д

Ábleitung

f -, -en

1) адво́д (ракі)

2) матэм. вытво́рная

3) грам. вытво́рнае сло́ва

4) спакушэ́нне, збіва́нне з пра́вільнага шэ́цху

áblenken

1.

vt адхіля́ць; адця́гваць (увагу)

2.

vi паваро́чваць размо́ву ў і́ншы бок

Áblenkung

f -, -en

1) адхіле́нне; адця́гванне

2) заба́ва

áblesen

* vt чыта́ць (па чым-н.)

am Gesícht ~ — прачыта́ць што-н. на чыі́м-н. тва́ры, адга́дваць па тва́ры

ábleugnen

vt адмаўля́ць; адрака́цца