Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
abcdefghiklmnopqrstuvxz-., 
aäbcdefghiklmnopqrstuwz=

Ábstecher

m -s, -

1) кароткатэрміно́вая пае́здка (убок ад загадзя вызначанага маршруту)

2) адступле́нне (ад тэмы), лкскурс

ábstecken

vt

1) адко́лваць, адшчапля́ць

das Haar ~ — распуска́ць валасы́

2) адзнача́ць ты́чкамі [калка́мі, іго́лкамі]

ábstehen

* vi (h, s)

1) быць на адле́гласці

2) тырча́ць (пра вушы)

3) адсто́йвацца (пра вадкасць)

4) адмаўля́цца (ад чаго-н.)

ábstehend

a

~e Óhren — адтапы́раныя ву́шы

ábsteigen

* vi (s)

1) сыхо́дзіць (уніз), зла́зіць, спуска́цца

2) (bei, in D) спыня́цца (у знаёмых, у гасцініцы)

3) зла́зіць (з каня, веласіпеда); выхо́дзіць (з аўтамашыны і г.д.)

ábstellen

vt

1) адстаўля́ць (убок)

2) спыня́ць, выключа́ць

3) ліквідо́ўваць

Ábstellraum

m -(e)s, -räume камо́рка (для гаспадарчага рыштунку)

Ábstellung

f -, -en

1) адме́на, скасава́нне

2) устаране́нне

3) ме́сца стая́нкі веласіпе́даў

4) выключэ́нне (станка)

ábsterben

* vi (s) адміра́ць; дранцве́ць (пра канечнасці)

Ábstieg

m -(e)s, -e

1) спуск, зніжэ́нне (самалёта)

2) спуск, схо́ды

3) схіл

4) заняпа́д