ábsperren
1.
1) замыка́ць, зачыня́ць
2) адгаро́джваць; ачапля́ць; адрэ́заць (шлях)
2.
ábsperren
1.
1) замыка́ць, зачыня́ць
2) адгаро́джваць; ачапля́ць; адрэ́заць (шлях)
2.
Ábsperrung
1) ачапле́нне
2) агаро́джа, бар’е́р
3) адасо́бленасць, ізаля́цыя
ábspiegeln
Ábspiegelung
ábspielen
1.
1) ады́грываць (у каго-н. – 
2) ігра́ць па но́тах
3) 
2.
(аб падзеях)
ábsplittern
1.
2.
Ábsprache
ábsprechen
1) адмаўля́ць, аспрэ́чваць
2) (mit j-m) дамо́віцца (з кім-н.)
ábspringen
Ábsprössling
1) нашча́дак, ато́жылак
2) бат. па́растак