Verbum

асто́жжа Месца і плятнёвая агарожа вакол стога сена (Нас.).

асто́йнік Яма, дзе збіраецца і адстойваецца гнаявая жыжка (Рэч.).

астраві́нка

1. Невялікі лужок сярод лесу або на зарастаючай драбналессем балоціне (Віц. Нік. 1895, Слаўг.).

2. Невялікі гай сярод лясной сенажаці (Віц. Нік. 1895).

3. Паляна сярод лесу (Рэч.).

астраво́к Сухі грудок з сенажаццю або лесам сярод балота (Сал., Ст.-дар., Стол.).

□ ур. Астравок (сенажаць) каля в. Пасека Ст.-дар., ур. Астраўкі́ (грудок) каля в. Яскавічы Сал.

астро́г Стар. 1. Старажытная драўляная крэпасць.

2. Частакол з бярвенняў з завостранымі канцамі.

3. Турма.

□ в. Астража́нка Лельч.

астро́ў Востраў (Азяр. Касп.).

□ в. Астроўна Віц., ур. Астроў (луг) каля в. Бабінавічы Арш.

асту́г Месца, дзе ўбіты невысокі кол для прывязвання лодак, вялікі камень з жалезным прабоем ці калода, якая служыць для гэтай мэты (Зах. Дзвіна).

асту́п Гл. оступ.

□ в. Асту́пішча Слуцк.