Verbum

рабі́наўка Месца, дзе расла рабіна (Слаўг.).

□ в. Рабінаўка Слаўг.

рабі́ннік Зараснік рабіны Sorbus aucuparia; лес, у якім багата расце рабіны (БРС).

раве́ц Равок, пракапаны ўпоперак лукі, які злучаецца з ракой і прызначан для лоўлі рыбы (Стол.).

раві́нка Паніжэнне на роўным полі; жолабападобнае паглыбленне на схіле гары, паміж узгоркамі (Слаўг.).

раво́к

1. Звычайна сенажатная ўпадзіна паміж узгоркамі (Слаўг., Чэр. Бяльк.), дзе часта цячэ ручай (Бых., Рагач.).

2. Ставок на сухадольнай упадзіне (Слаўг.).

3. Канаўка (БРС).

□ ур. Брагідоўскі равок каля в. Заспа Рэч., ур. Давыдзёнкаў равок (ручай, сенажаць) каля в. Шаламы Слаўг., воз. Равок каля в. Кульшычы Слаўг.

равя́к Вялікі равок (Карм.).

□ ур. Равякі́ каля в. Казіміроў Карм.

рагаза́ Зараснік чароту Scirpus lacustris L. Тое ж мячэўнік (Слаўг.).

рага́ліна Сукаватае дрэва (Нясв.).

□ в. Рага́лін (К. 1809), ці Рага́льня Слаўг.

рага́ль

1. Сукаватае дрэва (Слаўг.).

2. Лось (Слаўг.).

□ ур. Рагалёва поле і Рагалькова балотца каля в. Шаламы Слаўг.

рага́тка

1. Загарода на дарозе; застава, шлагбаум (Слаўг.).

2. Выступ сушы, які ўдаецца ў вадаём (Слаўг.).

3. Скрыжаванне дарог (Слаўг.).

□ ур. Рага́цік (луг) каля в. Крамянка Слаўг., Рага́ткі (месца, дзе сыходзяцца рагі вуліц) у в. Любаны Слаўг.