падпа́ліна
Verbum
анлайнавы слоўнікпадпалі́ць
1. (выклікаць гарэнне) ánzünden
2. (раскласці агонь) Féuer máchen;
падпалі́ць печ im Ófen Féuer máchen;
3. (наўмысна знішчыць агнём) in Brand stécken [setzen]
падпа́лка
падпалко́ўнік
падпа́льваць
падпа́льшчык
1. (той, хто наўмысна ўчыніў пажар) Brándstifter
2.
падпа́льшчык вайны́ Kríegsbrandstifter
падпа́льшчыцкі (kríegs)hétzerisch
падпарадкава́насць
падпарадкава́насць па паса́дзе díenstliche Unterstéllung
падпарадкава́нне
1. (дзеянне) Unterwérfung
2. (стан) Unterstéllung
службо́вае падпарадкава́нне díenstliche Unterstéllung;
быць у падпарадкава́нні úntergeordnet sein (у каго
3.
падпара́дкаваны
1.
3.