Verbum

а​^I злучн

1. супаст und, áber, jedóch, sóndern (пасля запярэчвання), dagégen; áber doch, alléin, trotzdém;

у яго́ здаро́ўе ў пара́дку, а як ма́ешся ты? er ist gesúnd, und wie geht es dir?;

я чака́ю цябе́ за́ўтра, а не пасляза́ўтра ich hóffe, dass du nicht übermorgen, sóndern mórgen kommst;

2. далуч und (dann), dann áber;

а таму́ álso, fólglich;

а такса́ма sowíe;

◊ а ме наві́та und zwar, nämlich;

а зрэ́шты übrigens

а​^II прыназ (з указаннем гадзіннікавага часу) um (A);

а двана́ццатай гадзі́не um zwölf Uhr

ААН (Арганізацыя Аб’яднаных Нацый) ) Organisation der Vereinten Nationen, die Vereinten Nationen; UNO [Uno] f (англійскае: United Nations Organisation)

ААТ (адкрытае акцыянернае таварыства) offene Aktiengesellschaft

Аа́хен м гл А́хен

аб прыназ (у спалучэнні з займеннікамі мне, усім, усёй, усіх – аба)

1. (для абазначэння збліжэння, сутыкнення, дотыку) an (A), gégen (A);

вы́цяцца аб ка́мень an [gégen] éinen Stein stóßen*;

2. (пры назве тэмы думкі, мовы, пачуццяў і г. д) über (A), von (D), bezüglich (G), in Bezug auf (A), für (A);

ле́кцыя аб выхава́нні éine Vórlesung über die Erzíehung;

напаміна́ць аб чым-н an etw. erínnern;

шкадава́ць аб чым-н etw. bedáuern;

хвалява́цца аб кім-н für j-n sórgen;

размаўля́ць аб чым-н von [über] etw. spréchen*;

◊ не аб адны́м то́лькі хле́бе nicht vom Brot alléin;

3. гл а ІІ

абабіва́ць, абабі́ць

1. bezíehen* (мэблю); tapezíeren vt (шпалерамі); beschlágen* vt (дзверы); áusschlagen* (унутры, усярэдзіне);

абабіва́ць до́шкамі mit Bréttern verschlágen* [verkléiden, vertäfeln, verschálen];

2. (абтрасаць, абстрэльваць) ábschütteln vt; ábstreifen vt, ábklopfen vt; herúnterschlagen* vt (збіваць);

3. гл абіваць

абабра́цца

1. (ад шалупіння і пад.) geschält wérden;

2.:

не абабра́цца (чаго-н) sich nicht rétten können*(vor D); nicht fértig wérden (mit D);

не абабра́цца бяды́ das Únheil nicht los wérden können*

абабра́ць

1. (сабраць) pflücken vt; rúpfen vt, ábsammeln vt;

абабра́ць я́гады alle Béeren ábsammeln;

2. разм (абрабаваць) plündern vt, áusplündern vt, bestéhlen* vt

абабяга́ць

1. (вакол) umláufen* vt, herúmlaufen* vt;

2. (бегаючы, наведаць) áblaufen* vi (s)