Verbum

д. г. н. (доктар гістарычных навук) (habilitierter) Doktor der historischen Wissenschaften (Dr. hist. hab.)

д. м. н. (доктар медыцынскіх навук) (habilitierter) Doktor der Medizin (Dr. med. hab)

д. т. н. (доктар тэхнічных навук) (habilitierter) Doktor der technischen Wissenschaften (Dr. rer. techn. habil.; Dr.-Ing. habil.)

д. ф. н. (доктар філалагічных / філасофскіх навук) (habilitierter) Doktor der Philologie, (habilitierter) Doktor der Philosophie (Dr. phil. habil.)

д. ф.-м. н. (доктар фізіка-матэматычных навук) (habilitierter) Doktor der physischen und mathematischen Wissenschaften (≅ Dr. sc. nat. habil.)

д. х. н. (доктар хімічных навук) (habilitierter) Doktor der Chemie (≅ Dr. sc. nat. habil.)

д. э. н. (доктар эканамічных навук) (habilitierter) Doktor der Ökonomie (Dr. oec. publ. habil.)

д. ю. н. (доктар юрыдычных навук) (habilitierter) Doktor der Jura (Dr. jur. habil.)

да прыназ

1. (для абазначэння накірунку ці мэты дзеяння і г. д.) zu (D); auf (A); bis (zu);

да мяне́ zu mir;

падрыхто́ўка да іспы́таў Vórbereitung auf die Prüfungen;

я чака́ў да ве́чара ich wártete bis zum Ábend;

да пяці́ гадзі́н bis fünf Uhr;

біле́т да Берлі́на éine (Fáhr)kárte nach Berlín;

2. (зварот) an (A);

звярну́цца да наста́ўніка sich an den Léhrer wénden*;

3. (прымацаванне, дадаванне) an (A), zu (D), gégen (A);

прымацава́ць да сцяны́ an die Wand féstmachen [beféstigen];

да сямі́ дада́ць два zu síeben zwei dazúrechnen, [hinzúrechnen];

няна́вісць да во́рага Hass auf den Feind;

4. (каля) gégen, úngefähr, an die, etwa;

было́ да пяці́ гра́дусаў маро́зу es wáren etwa 5 Grad Minus;

5. (раней) vor (D);

да на́шай э́ры vor Chrístus, vor Chrísti Gebúrt; vor únserer Zéitrechnung;

6. (панізіць, павысіць) auf (A);

пані́зіць што-н да трох працэ́нтаў etw. auf drei Prozént sénken;

◊ да пабачэ́ння! auf Wíedersehen!;

мне не да таго́ ich bin dazú nicht áufgelegt, mir ist nicht danách

дааста́тку разм гл дарэшты