падпа́льшчык м

1. (той, хто наўмысна ўчыніў пажар) Brándstifter m -s, -;

2. перан (той, хто падбухторвае да чаго-н) Ánstifter m -s, -;

падпа́льшчык вайны́ Kríegsbrandstifter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)