пабі́цца
1. (разбіць) zerschlágen*
2. (пабіць адзін аднаго) sich prügeln, sich schlágen*; einánder (sich
пабі́цца
1. (разбіць) zerschlágen*
2. (пабіць адзін аднаго) sich prügeln, sich schlágen*; einánder (sich
пабі́ць
1. schlágen*
2. (разбіць) zerschlágen*
3. (забіць, перабіць) erschlágen*
4. (перасягнуць) überbíeten*
◊ пабі́ць рэко́рд éinen Rekord schlágen* [bréchen*];
пабі́ць ка́рту éine Kárte schlágen* [stéchen*]
пабла́жка
рабі́ць [дава́ць] пабла́жку náchsichtig sein
пабла́жліва
пабла́жлівасць
пабла́жлівы
1. (нястрогі, непатрабавальны) nicht streng, nicht viel fórdernd;
2. (мяккі, велікадушны) gróßmütig, hóchherzig, gróßherzig
паблажэ́ць máger wérden; ábmagern
паблі́зуI
паблі́зу во́зера únweit [in der Nähe] des Sees
паблі́зуII
паблі́зу быць in der Nähe sein
па́блік рыле́йшнз