палі́цыя
ко́нная палі́цыя beríttene Polizéi
палі́цыя
ко́нная палі́цыя beríttene Polizéi
паліцыя́нт
палі́цьI
1. (знішчыць агнём) verbrénnen*
2. (падтрымліваць агонь у печы) brénnen*
3. (апрацоўваць агнём) verbrénnen*
4.
палі́цьII
1. (намачыць) begíeßen*
2. (пачаць ліць) begínnen zu gíeßen*
3. (трошкі, некаторы час ліць) ein wénig [éine Zeit lang] gíeßen* [bespréngen]
паліцэ́йскі
1. Polizéi-, polizéilich;
паліцэ́йскі ўчастак Polizéirevier [-vi:r]
паліцэ́йскі нагля́д Polizéiaufsicht
2.
палічы́ць
1. (падрахаваць) (zusámmen)zählen
2. (прыняць за што
палічы́ць за свой абавя́зак es für séine Pflicht hálten*;
палічы́ць неабхо́дным es für nótwendig hálten*
па́лка
◊ па́лка з двума́ канца́мі das ist ein zwéischneidiges Schwert;
устаўля́ць [ста́віць] па́лкі ў калёсы ≅
з-пад па́лкі erzwúngen; únter der Fúchtel (
палкаво́дзец
палкавы́
палкава́я артыле́рыя Regiméntsartillerie
па́лкасць