палічы́ць

1. (падрахаваць) (zusmmen)zählen vt, ufzählen vi;

2. (прыняць за што) hlten* vt (за што für A); betrchten vt (als A); nsehen* vt, der nsicht sein;

палічы́ць за свой абавя́зак es für sine Pflicht hlten*;

палічы́ць неабхо́дным es für ntwendig hlten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)