Verbum

камерто́н, ‑а, м.

Інструмент у выглядзе сталёвай вілкі з двума зубцамі, які пры ўдары аб цвёрдае цела ўтварае гук пэўнай пастаяннай вышыні і выкарыстоўваецца пры настройцы музычных інструментаў і ў харавых спевах.

[Ням. Kammerton.]

камерцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з камерцыяй; гандлёвы. Камерцыйныя аперацыі. Камерцыйны банк. Камерцыйныя адносіны паміж краінамі. Камерцыйны чыноўнік. // Разм. Разлічаны на прыбытак, даход. Камерцыйныя адносіны да справы. Камерцыйны разлік. □ [У Дзялендзіка] свой камерцыйны інтарэс: жыць .. на хабарах. Скрыган. // Разм. Спрытны, лоўкі ў атрыманні даходу, прыбытку. Са святой натурай Альбіны Сільвестраўны ўжывалася.. і натура камерцыйная. Ёй няблага дапамагалі сыны і дочкі, усю гародніну сваю збывала на рынку, пастаяльцы плацілі за кватэру. Ракітны.

2. Звязаны з гандлем без картачак па павышаных цэнах пры картачнай сістэме забеспячэння. Камерцыйны магазін. Камерцыйныя цэны.

каме́рцыя, ‑і, ж.

Гандаль, гандлёвыя аперацыі ў буржуазным грамадстве. Займацца камерцыяй.

[Лац. commercium.]

камеры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Пакаёўка, служанка пры пані ў буржуазна-дваранскім побыце.

[Фр. cameriste.]

ка́мер-кале́гія, ‑і, ж.

Заснаваная пры Пятру I установа, якая ведала рознымі грашовымі зборамі.

[Ад ням. Kammer і Kollegium.]

ка́мер-лаке́й, ‑я, м.

Уст. Старшы прыдворны лакей.

[Ням. Kammerlackei.]

ка́мер-ю́нкер, ‑а, м.

Малодшае прыдворнае званне ў царскай Расіі і некаторых манархічных дзяржавах. // Асоба, якая мае гэта званне.

[Ням. Kammerjunker.]

ка́мер-ю́нкерскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камер-юнкера, належыць яму. Камер-юнкерскі мундзір.

каме́та, ‑ы, ДМ ‑меце, ж.

Нябеснае цела, якое мае выгляд абкружанага туманнай абалонкай яркага светлага ядра з вузкай паласой святла ў форме хваста.

[Ад грэч. komētēs (astēr) — літаральна «хвастатая (зорка)».]

каметало́гія, ‑і, ж.

Галіна астраноміі, якая вывучае рух, будову або развіццё камет.