Verbum

када́нс, ‑у, м.

Тое, што і кадэнцыя (у 1 знач.).

[Фр. cadence.]

када́стр, ‑у, м.

Спец. Вопіс чаго‑н., сістэматызаваны збор звестак аб чым‑н. Кадастр падземных вод. Кадастр карысных выкапняў.

[Фр. cadastre.]

када́стравы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да кадастру. Кадастравыя кнігі.

ка́даўб, ‑а, м.

Драўляная пасудзіна, выдзеўбаная з суцэльнага кавалка драўніны. Лявона Богуша зацікавіў кадаўб. Палявік, ён ніколі не бачыў такой тоўстай калоды, выдзеўб[а]най ўнутры, з дзіркай убаку. Чарнышэвіч.

кадаўбе́ц, ‑бца, м.

Невялікі кадаўб. Кадаўбец для солі. Кадаўбец з маслам.

кадзі́ла, ‑а, н.

1. Металічны сасуд на доўгіх ланцужках, у якім у час набажэнства курыцца ладан або іншыя пахучыя рэчывы. [Поп], махаючы кадзілам, напусціў вельмі многа пахучага ладану. Каваль. Праз сіняваты пахучы дым кадзіла блішчыць пазалота іканастаса. Брыль.

2. Шматгадовая травяністая лекавая расліна сямейства губакветных з белымі пахучымі кветкамі.

•••

Раздзьмуць кадзіла гл. раздзьмуць.

кадзі́льніца, ‑ы, ж.

Тое, што і кадзіла (у 1 знач.).

кадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадзіла. Кадзільны дым.

кадзірава́льнік, ‑а, м.

Тое, што і кадзіроўшчык.

кадзірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для кадзіравання.