Verbum

загайда́цца ​¹, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і заго́йдацца ​¹, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Гайдаючыся, стаміцца, абяссілець. Загайдацца на арэлях.

загайда́цца ​², ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і заго́йдацца ​², ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць гайдацца, гойдацца.

загайда́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і заго́йдаць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., звычайна безас. каго-што.

Гайданнем выклікаць недамаганне, моташнасць. Загайдала ў аўтобусе. Мяне загайдала ў самалёце.

загайда́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае і заго́йдаць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць гайдаць, гойдаць.

загайса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і заго́йсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць гайсаць, гойсаць.

загаласі́ць, ‑лашу, ‑лосіш, ‑лосіць; зак.

Пачаць галасіць.

загалёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць галёкаць.

загалі́цца, ‑галюся, ‑голішся, ‑галіцца; зак.

Разм. Адкрыць якую‑н. частку свайго цела. падняўшы вопратку.

загалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.

Разм. Адкрыць якую‑н. частку цела, падняўшы вопратку. Лыткі загаліў, а шчупака не злавіў. З нар.

загало́вак, ‑лоўка, м.

Назва кнігі, часопіса, артыкула і пад. Загаловак апавядання. Загаловак артыкула. □ — «У лапах самацёку», — прачытаў Жыжка загаловак заметкі і глянуў на старшыню. Ермаловіч.

загало́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да загалоўка. Загаловачны шрыфт.

•••

Загаловачнае слова гл. слова.

загало́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які пішацца ў слове на пачатку тэксту, раздзела, абзаца; вялікі. Загалоўная літара. // Такі, як у загалоўку, прызначаны для загалоўка. Загалоўны шрыфт.