Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

зоа... (а таксама заа...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая: а) паказвае на адносіны да жывёльнага свету, напрыклад: зоагеаграфія, зоагігіена; б) адпавядае па значэнню слову «заалагічны», напрыклад: зоадэндрарый, зоакабінет.

[Ад грэч. zōon — жывёліна.]

зоаветэрына́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гадоўлі, кармлення, утрымання і правільнага выкарыстання сельскагаспадарчых жывёл і іх лячэння. Зоаветэрынарны інстытут.

зоагеаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зоагеаграфіі.

зоагеагра́фія, ‑і, ж.

Навука аб размеркаванні, размяшчэнні жывёл на зямным шары.

зоагео́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне зоагеаграфіі.

зоагігіе́на, ‑ы, ж.

Навука аб ахове здароўя жывёл.

зоагігіені́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зоагігіены. Зоагігіенічныя ўмовы.

зоамагазі́н, ‑а, м.

Заалагічны магазін.

зоамарфі́зм, ‑у, м.

Рэлігійны светапогляд, згодна з якім багі ўяўляюцца ў выглядзе жывёл.

[Ад грэч. zōon — жывёліна і morphē — форма.]

зоамарфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зоамарфізму.