зрабі́цца, зраблюся, зробішся, зробіцца.
Зак. да рабіцца (у 1, 2 і 3 знач.).
зрабі́ць, зраблю, зробіш, зробіць.
Зак. да рабіць.
•••
Зрабі(це) ласку — ужываецца пры ветлівай просьбе.
Зрабіць белае чорным — паказаць што‑н. не так, як ёсць на самай справе, а наадварот.
Нічога не зробіш (не папішаш) — іншага выйсця няма; прыходзіцца мірыцца з тым, што ёсць.
зрадзе́ць, ‑ее, зак.
Разм. Стаць рэдкім; парадзець. Канюшына зрадзела.
зрадзі́ць, зродзіць; зак.
Абл. Тое, што і урадзіць. Гаварылі пра гуркі, што зрадзілі ў гэтым годзе. Дамашэвіч.
зрадні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
Стаць блізкімі, пасябраваць. Дзеці добрыя ўсюды, не любіць іх нельга, але гэтых, з якімі за дні вучобы .. [Святлана] паспела зрадніцца, пакідаць цяжка. Шахавец. // Прывыкнуць да чаго‑н., зжыцца з чым‑н. Да МТС [Лукаш] прывык, як да ўласнай хаты. Ён зрадніўся з ёю. Чарнышэвіч.
зрадні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
Зблізіць, зрабіць сябрамі, цесна звязаць. Агульнае гора зрадніла [Івана і Анютку] ціхай маўклівасцю. Быкаў. Расія.. зрадніла Міцкевіча з дзекабрыстамі. Лойка.
зраза́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. зразаць — зрэзаць (у 1 знач.).
зраза́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да зрэзацца (у 3 знач.).
2. Зал. да зразаць.
зраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зрэзаць.
зразны́, ‑ая, ‑ое.
Такі, які зразаецца. Зразныя панты.