загайда́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і заго́йдаць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., звычайна безас. каго-што.

Гайданнем выклікаць недамаганне, моташнасць. Загайдала ў аўтобусе. Мяне загайдала ў самалёце.

загайда́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і заго́йдаць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць гайдаць, гойдаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)