загалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.
Разм. Адкрыць якую‑н. частку цела, падняўшы вопратку. Лыткі загаліў, а шчупака не злавіў. З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)