Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

кантагіёзнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць кантагіёзнага.

кантагіёзны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заразлівы. Кантагіёзнае захворванне.

[Лац. contagiosus — заразлівы.]

канта́гій, ‑ю, м.

У медыцыне — заразны пачатак, узбуджальнік інфекцыйнай хваробы.

[Лац. contagium — зараза.]

кантакарэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У капіталістычных краінах — адзіны рахунак, які адкрываецца ўстановамі банка сваім пастаянным кліентам для ўзаемнага разліку паміж імі.

[Ад іт. conto corrente — бягучы рахунак.]

кантакарэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: кантакарэнтны рахунак — тое, што і кантакарэнт.

канта́кт, ‑у, М ‑кце, м.

1. Сутыкненне, непасрэдная блізкасць па месцу знаходжання. Заразіцца пры кантакце з хворым. // перан. Цесная ўзаемная сувязь, узгодненасць у дзеяннях; узаемаразуменне. Устанавіць кантакт. □ Кантакт спявачкі з залай ўзнікае адразу, з першага слова песні, і мацнее з кожным тактам. В. Вольскі.

2. Судакрананне двух праваднікоў, дзякуючы якому ток з аднаго правадніка пераходзіць у другі, а таксама месца гэтага судакранання. Механік ўключыў электрапаяльнік, Алёша пачаў чысціць наждачнай паперай кантакты шчотак. Шамякін. // Прыстасаванне, якое забяспечвае падобнае судакрананне. Паправіць папсаваны кантакт.

кантактава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., з кім-чым.

Устанаўліваць кантакт (у 1 знач.).

канта́ктавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кантактны.

канта́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кантакту. Кантактная інфекцыя. Кантактная электразварка. Кантактнае размяшчэнне пластоў горнай пароды.

кантаміна́цыя, ‑і, ж.

1. Змешванне дзвюх або некалькіх з’яў, падзей пры іх апісанні. У прадмове М. Федароўскі звярнуў увагу чытача і на вельмі характэрную з’яву ў фальклоры — кантамінацыю, г. зн. на пераход сюжэтаў і матываў з адной казкі ці песні ў другую, зліццё іх і перапляценне. Саламевіч.

2. Узнікненне новага слова або словазлучэння ў выніку збліжэння, аб’яднання двух розных слоў або выразаў, блізкіх па значэнню ці гучанню (напрыклад, няправільны выраз «іграць значэнне» ўтвараецца шляхам кантамінацыі двух выразаў: іграць ролю і мець значэнне.).

[Ад лац. contaminatio — сутыкненне, змешванне.]