кантагіёзнасць, ‑і, 
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuкантагіёзны, ‑ая, ‑ае.
[Лац. contagiosus — заразлівы.]
канта́гій, ‑ю, 
У медыцыне — заразны пачатак, узбуджальнік інфекцыйнай хваробы.
[Лац. contagium — зараза.]
кантакарэ́нт, ‑а, 
У капіталістычных краінах — адзіны рахунак, які адкрываецца ўстановамі банка сваім пастаянным кліентам для ўзаемнага разліку паміж імі.
[Ад іт. conto corrente — бягучы рахунак.]
кантакарэ́нтны, ‑ая, ‑ае.
У выразе: кантакарэнтны рахунак — тое, што і кантакарэнт.
канта́кт, ‑у, 
1. Сутыкненне, непасрэдная блізкасць па месцу знаходжання. 
2. Судакрананне двух праваднікоў, дзякуючы якому ток з аднаго правадніка пераходзіць у другі, а таксама месца гэтага судакранання. 
кантактава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; 
Устанаўліваць кантакт (у 1 знач.).
канта́ктавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і кантактны.
канта́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кантакту. 
кантаміна́цыя, ‑і, 
1. Змешванне дзвюх або некалькіх з’яў, падзей пры іх апісанні. 
2. Узнікненне новага слова або словазлучэння ў выніку збліжэння, аб’яднання двух розных слоў або выразаў, блізкіх па значэнню ці гучанню (напрыклад, няправільны выраз «іграць значэнне» ўтвараецца шляхам кантамінацыі двух выразаў: іграць ролю і мець значэнне.).
[Ад лац. contaminatio — сутыкненне, змешванне.]