кантакарэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У капіталістычных краінах — адзіны рахунак, які адкрываецца ўстановамі банка сваім пастаянным кліентам для ўзаемнага разліку паміж імі.

[Ад іт. conto corrente — бягучы рахунак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)