Verbum

ухіл, ✂, м.

1. Нахіленая пакатая паверхня, схіл.

   • Цягнік ідзе пад у.

2. перан. Пэўны напрамак дзейнасці, інтарэсаў, спецыялізацыі.

   • Школа з мастацкім ухілам.

3. перан. Адхіленне, адыход ад асноўнай лініі ў поглядах, палітыцы.

   • Правы ў.

ухілісты, ✂.

Пазбаўлены пэўнасці, яснасці, непрамы.

• У. адказ.

|| наз. ухілістасць, ✂.

ухіліцца, ✂; зак.

1. ад каго-чаго і без дапаўнення. Адхіліцца, адсунуцца ўбок, каб пазбегнуць чаго-н.

   • У. ад удару.

2. Адысці ад прамога напрамку.

   • Дарога ўхілілася ўлева.

3. перан., ад чаго. Пазбягаючы чаго-н., устараніцца, адмовіцца ад чаго-н.

   • У. ад прамога адказу.
   • У. ад абавязкаў.

|| незак. ухіляцца, ✂.

|| наз. ухіленне, ✂.

ухітрыцца, ✂; зак.

Сумець, умудрыцца зрабіць што-н. цяжкае, што патрабуе спрыту, знаходлівасці.

• Ухітрыўся прабрацца незаўважаным.

|| незак. ухітрацца, ✂.